Er tilgangur lífsins að eiga góða granna?

Góður granni er gulli betri, það hef ég alltaf sagt, alla veganna í heila viku.  Ég, eða öllu heldur Jónan mín, gerði frábæran samning við grannan minn í vestur átt, hann Jóstein.  Hinn frábæri samningur sem var handsalaður í votta viðurvist og þinglýstur af sýslumanni hljóðar þannig að minn góði granni aðstoðar mig við að skella upp skjólvegg en ég mun aðstoða hann í staðinn við að taka garðinn hans í gegn.  Þannig er nefnilega mál með vexti að þegar ég þarf að taka upp hamar, borvél eða eitthvað sem tengist þeirri fornu iðngrein sem nefnist handsmíðar, þá er ég alveg eins og hundurinn, gjörsamlega steingeldur!!  Þegar smíðaverk er fyrir höndum á heimilinu þá finn ég fyrir magaverk, hausverk, málverk og túrverk, allt blandað saman í allsherjar verkjaboozt, borið fram með klaka og blönduðum ávöxtum. 

Minn stærsti sigur á sviði handsmíða kom líklega þegar ég rak niður fjóra staura, negldi spýtur við þá og kalla það vegg.  Þetta gerðist síðasta sumar og ég sé ekki betur en að ég þurfi að fara endurskoða þetta núna því þessi svokallaði veggur liggur upp við moldarbakka sem er á hraðri niðurleið og er að taka vegginn með sér. 

Við Jósteinn, og þá meina ég eiginlega aðallega Jósteinn, erum búnir að koma upp heilum vegg og er Mr. J búinn að aðstoða mig við að græja vegg númer tvö þannig að ég ætti að geta klárað hann sjálfur… vonandi. 

Góðar stundir